دبیر شورای ناظر انجمن اسلامی دانشگاه علامه طباطبائی تهران با بیان اینکه برجام برای ما ضرورت و برای جامعه جهانی لازم بود، گفت: برجام یک انتخاب بین گزینه های متعدد نبود، بلکه تلاش هوشمندانه کنشگران اصلی بینالمللی بود که مانع از تبدیل شدن اختلافات و تقابلهای سیاسی به یک جنگ تمام عیار شد.
به گزارش عطنا، علامه عزیزی در گفتوگو با ایسنا، اظهارکرد: از همان ابتدا نیز پیش بینی می شد که برجام با چالش های جدی روبرو خواهد شد، زیرا توافق هستهای صرفا برای جلوگیری از ورود به یک درگیری متکی بر قدرت سخت انجام گرفت و از این رو اگر این مشکلات به خوبی مدیریت شود، باعث بهینه بودن آن خواهد شد، ولی اگر این چالش ها به درستی مدیریت نشود، این امکان وجود دارد که برجام با مخاطرات جدی روبرو شود.
این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان اینکه برجام یک کنش صلح جویانه بود،خاطر نشان کرد: از آنجایی که مخالفان دولت که اغلب در دولت احمدی نژاد حضور داشتند یا از حامیان دولت وی بودند، هشت سال کشور را با شعارهای پوپولیستی اداره کردند.پس بدنبال عادی جلوه دادن اقداملت پوپولیستی و پرخطر خود هستند، اما دولت حسن روحانی در عمل با رویکرد تعامل سازنده و با ابزار مذاکره هوشمندانه و از کانال برجام، کشور را از شرایط جنگی دور کرد و برجام باعث شد ایران به کلوپ قدرت بینالمللی برگردد که این امر با اثبات رویکرد صلح جویانه جمهوری اسلامی ایران در نهادهای بینالمللی شد.
وی ادامه داد: با ادامه سیاست های تهاجمی احمدی نژاد نه تنها مناقشه هستهای حل نمی شد بلکه ابعاد «جنگ نامتعادل» ایالت متحده علیه ایران گستردهتر می شد و بعد از عملیات سیاسی و حقوقی آنها در قالب وضع قطعنامه های کمرشکن ، با آماده کردن افکار عمومی دنیا یک اجماع بینالمللی علیه تهران صورت می گرفت که در اینصورت امنیت و تمامیت ارضی کشور با مخاطرات جدی روبرو می شد و نه تنها نقش ایران در منطقه به شدت کاهش می یافت بلکه امنیت کشور نیز به خطر میافتاد.اما برجام باعث شد نه تنها نقش ایران در سوریه پررنگتر شود بلکه قدرت منطقهای تهران نیز افزایش یابد.
عزیزی با انتقاد از افرادی که معتقدند مولفه های ایجاد کننده مشکلات اقتصادی تماما داخلی هستند، گفت: مشکلات عدیده اقتصادی از جمله بیماری هلندی، اختلاس های نفتی، فلج شدن چرخه تولید از عوارض دیدگاه های مسمومی بود که معتقد بودند تحریم ها اثری ندارد و مولفه های اقتصاد کاملا تحت اثر مسائل داخلی است. ولی با پذیرش برجام و تن دادن به یک معامله بزرگ با ایالات متحده آمریکا به خاطر پرونده هستهای این موضوع برای همه ثابت شد که تعامل با دنیا یکی از اولین شرط های توسعه اقتصادی است و با وجود اینکه تنها شرط لازم نیست اما بدون تعامل اقتصادی با دنیا رشد مولفه های اقتصادی ناممکن است.پس اقتصاد ایران از اقتصاد منطقهیی و پیش از آن از اقتصاد بینالملل تاثیرپذیر است و بنابراین نمیتوان تحولات موجود در آمریکا را بیتاثیر بر شرایط اقتصادی ایران دانست.