۲۱ مرداد ۱۳۹۸ ۰۳:۱۱
کد خبر: ۲۸۳۲۷۹
رضا ملکی، عضو هیئت علمی گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی علامه

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی گفت: ما علاوه بر بازنگری در سند، باید مطالعات و بررسی های تدوین نقشه دوم مهندسی فرهنگی را در کشور آغاز کنیم.


به گزارش عطنا، برنامه "گفت و گوی فرهنگی" با موضوع چالش ها و بایسته های سند مهندسی فرهنگی با حضور دکتر رضا ملکی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی از آنتن رادیو گفت و گو پخش شد.


ملکی در مصاحبه با رادیو گفت و گو با اشاره به سه رویکرد متفاوت در روابط دولت ها و حاکمیت ها با فرهنگ بیان داشت: عدم دخالت حاکمیت در امور فرهنگی، دخالت و ورود نسبی حاکمیت ها در حوزه فرهنگ و مسئولیت حاکمیت در قبال فرهنگ جامعه سه رویکرد متفاوت حکومت ها نسبت به دخالت در حوزه فرهنگ است.


وی با اشاره به پیاده سازی رویکرد سوم در ایران افزود: با توجه به ماهیت فرهنگی انقلاب اسلامی بنابراین دخالت و ورود حاکمیت برای ارتقای سطح فرهنگ جامعه یک ضرورت محسوب می شود.


عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی گسترش و تعمیق فرهنگ اسلامی در جامعه و ارکان نظام را از رسالت ها و تکالیف حاکمیت اسلامی برشمرد و عنوان کرد: بر اساس آموزه های اسلامی، حاکمیت نمی تواند نسبت به فرهنگ جامعه بی تفاوت باشد و آن را واگذار کند.


این استاد دانشگاه با اشاره به تأکید مقام معظم رهبری بر تدوین سند مهندسی فرهنگی از سال ۱۳۸۱ خاطرنشان کرد: سند مهندسی فرهنگی در سال ۱۳۹۲ تدوین و ستاد اجرایی آن هم در تیرماه ۱۳۹۸ برای اولین بار تشکیل شد درصورتی که کشور نباید برای چنین امر مهم ۱۸ سال معطل بماند.


ملکی با اشاره به نسبت سند مهندسی فرهنگی با دیگر اسناد بالادستی گفت: سند مهندسی فرهنگی در امتداد قانون اساسی است و بالاترین سند در حوزه فرهنگ محسوب می شود.


وی با اشاره به جایگاه فرهنگ در جمهوری اسلامی بیان کرد: ما فرهنگ را یک مقوله و پدیده هدایت کننده همه شئون جامعه می دانیم با این رویکرد، فرهنگ باید اقتصاد، سیاسی و غیره را هدایت کند.


عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی فرهنگ را در دو حوزه جامعه و ارکان نظام قابل بررسی دانست و گفت: نقشه مهندسی فرهنگی در بخش اول به خوبی ایفای نقش کرده اما جالی خالی مهندسی فرهنگی در جهت دهی به نظام های اقتصادی و سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کاملاً مشهود است.


وی افزود: سند مهندسی فرهنگی در حد یک برنامه است در حالی که مهندسی فرهنگی فراتر از یک برنامه است.


ملکی در ادامه، رویکرد سند مهندسی فرهنگی را یک رویکرد راهبردی خواند و گفت: بهترین حالت برای اجرای این سند، تعاملی بودن آن با جامعه و گفتمان سازی است. ما هنوز تردید داریم که این سند در دستگاه های متولی به درستی درک و پذیرش شده باشد چه رسد به جامعه.


عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی متذکر شد: طبق ضوابط، وزیر علوم برای انتخاب یک رئیس دانشگاه باید تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی را داشته باشد اما سوال اینجاست که نسبت مدیران عالی فرهنگی با فرهنگ چیست؟ اختیارات و ابزارها در جای دیگری است. باید در ساختارها بازنگری کنیم و این در سند دیده نشده است.


ملکی در خاتمه مطرح کرد: با توجه به اینکه تدوین این سند 11 سال به طول انجامیده و فقط شش سال دیگر از عمر آن باقی مانده لذا نیاز است که علاوه بر بازنگری در سند، از هم اکنون مطالعات و بررسی های تدوین نقشه دوم مهندسی فرهنگی را در کشور آغاز کنیم.

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* captcha:
* نظر:
پر بازدیدها
آخرین اخبار