درواقع، دانشجوی پویا همچون یک دال عمل میکند، دالی که به دنبال یک مدلول، معلم است تا از حاصل جمع آنها یک دلالت، دانش و فرهیختگی شکل گیرد؛ اما واقعیت آن است که نباید این چرخه بدینجا متوقف شود بلکه مدلول هم باید خود دال گردد و تبلور این دلالت همواره به تعویق افتد.
به گزارش عطنا، دکتر عبدالله آلبوغبیش، استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی یادداشتی به مناسبت روز دانشجو با عنوان «۱۶ آذر، روز دانشجو، روز دال آغازگر» در کانال تلگرامی خود منتشر کرده که در ادامه آن را میخوانید:
روز دانشجو را به تمام دانشجویان، بهویژه دانشجویان رشته مطالعات تطبیقی ادبیات تبریک میگویم.
به بهانه روز دانشجو میتوان سخنان گوناگون و با رویکردهای مختلف گفت؛ اما در اینجا به چند نکته کوتاه بسنده میکنم.
دانشجو پس از دوران دانشجویی، یکی از ارکان بنیادی یک جامعه را شکل میدهد، اما کارکرد دانشجو تنها به دوران پس از دانشجوییاش محدود نمیشود؛ میتوان گفت دانشجو در اکنون خود و در همان قامت دانشجویی خویش هم نقش اثرگذاری در حیات دانشگاهی و پیشبرد آن دارد.
علاقهمندی دانشجو به دانش و خصوصیت جویندگی دانش در رفتار و کنش دانشجو، علاوه بر اینکه دستاوردی مهم برای خود وی محسوب میشود، دستاوردی برای استاد خویش نیز هست، چراکه روحیه پرسشگری و علاقهمندی خواه و ناخواه استاد را به سمت پیگیری افزونتر و جویندگی بیشتر سوق میدهد. حتی میتوان در اینجا از دیالکتیک هگلی میان استاد و دانشجو سخن گفت که در مقام دو برنهاد (خود) و برابرنهاد (دیگری)، عنصر سوم همنهاد (ما) را شکل میدهند. روحیه جویندگی دانشجو، روحیه جویندگی و کاوندگی را در استاد رقم میزند و بهتبع آن، حقیقت یابندگی محقق میشود؛ و این همان حلقه مفقوده جامعه امروز ماست.
گاه در مقام یک معلم میبینم که دانشجو برای تحقق هدف خویش چه تلاشها و چه پیگیریها میکند. این تلاش شایسته و پیوسته، مرا بر آن میدارد که همواره همچون دانشجوی خویش، تلاش کنم؛ تلاشی پیوسته که مرا بهسان مدلول دریدایی تبدیل شونده به دال، به یک دانشجو تبدیل میکند.
درواقع، دانشجوی پویا همچون یک دال عمل میکند، دالی که به دنبال یک مدلول/ معلم است تا از حاصل جمع آنها یک دلالت/ دانش و فرهیختگی شکل گیرد؛ اما واقعیت آن است که نباید این چرخه بدینجا متوقف شود. بلکه مدلول هم باید خود دال گردد و تبلور این دلالت همواره به تعویق افتد. بدین ترتیب، دال/دانشجو و مدلول/معلم همواره در جستجوی تحقق آن دلالتاند و این جویندگی همان تلاش ارزندهای است که دانشجو را دانشجو و صدالبته، معلم را نیز دانشجو میگرداند.
میبینید که این چرخه از دال نخست باید آغاز شود تا به مدلول/دال دوم برسد؛ این چرخه اگر آغاز گردد، بسیار ارزشمند و ارزنده است. بهواقع، باید گفت: چه چرخه و چه تلاش لذتبخشی!
دانشجو باید از این چرخه و از این روز لذت ببرد. روز دانشجو، روز دالهای آغازگر فرخنده باد!