استادان گروه علمی برنامهریزی اجتماعی و تعاون دانشگاه علامه طباطبائی طی نشستی صمیمی با دانشجویان ورودی جدید این رشته آشنا شدند.
به گزارش عطنا، در این برنامه که ظهر دوشنبه، 23 مهرماه برگزار شد، استادان گروه برنامهریزی اجتماعی و تعاون از جمله عزتالله سامآرام، مسعود عالمی نیسی، سیدسعید وصالی، جعفر هزارجریبی و علیاکبر تاجمزینانی لحظاتی برای دانشجویان نو ورودی از این رشته گفتند.
تاریخچه رشته
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در دانشگاه تهران رشتهای تحت عنوان «تعاون»در مقطع کارشناسی و در دانشگاه شیراز تحت عنوان «عمران اجتماعی» برقرار بود.بعد از انقلاب و در سال ۱۳۵۹ با ادغام رشتههای مختلف علوم اجتماعی ،رشته علوم اجتماعی با گرایشهای ششگانه ایجاد شد،این گرایشها عبارت بودند از:
«پژوهشگری اجتماعی»، «خدمات اجتماعی»، «ارتباطات اجتماعی»، «دبیری اجتماعی»، «برنامهریزی اجتماعی» و بالاخره «تعاون و رفاه اجتماعی»،که رشته اخیر از ادغام دو رشته تعاون دانشگاه تهران و عمران اجتماعی دانشگاه شیراز به وجود آمده بود. ضمن اینکه رشته برنامهریزی اجتماعی در دانشگاه شیراز و رشته تعاون و رفاه اجتماعی در دانشگاه تهران از دل این ادغام ایجاد شد.
در سال ۶۳-۶۲ و در زمان جنگ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی که رشتههای «پژوهشگری اجتماعی»، «خدمات اجتماعی» و «ارتباطات اجتماعی» را قبل از انقلاب داشت، تقاضای دو رشته جدید کرد؛ «تعاون و رفاه اجتماعی» و «برنامه ریزی اجتماعی».
از همان سال از بین دانشجویان پذیرفته شده در رشته علوم اجتماعی، تعدادی هم در این دو رشته ادامه تحصیل میدادند. یعنی برای این پنج رشته نزدیک به ۱۵۰ تا ۱۸۰ دانشجو در این دانشکده پذیرفته میشد و بعد از اتمام ترم اول، دانشجویان انتخاب میکردند که تمایل به تحصیل در کدامیک از گرایشهای علوم اجتماعی را دارند.
علاقه به رشتههای برنامهریزی اجتماعی، پژوهشگری اجتماعی و خدمات اجتماعی بیشتر، وبه رشته تعاون و رفاه اجتماعی کمتر بود. بنابراین این رشته هرسال فقط ۱۵ تا ۲۰ دانشجو داشت، تا اینکه در سال ۱۳۷۰ برای هر گرایشی جداگانه ۳۰ دانشجو پذیرفته میشد که تعادل برقرار شود. یعنی رشته تعاون و رفاه اجتماعی به عنوان کدرشتهای جداگانه در دفترچههای کنکور جای گرفت.