رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر گفت: نظام صنفی نمیتواند جوابگوی نیازهای ما باشد و به همین جهت باید به انجمن صنفی گرایش داشته باشیم و در حقیقت اتحادیهای که شامل انجمنهای صنفی مختلف میشود تشکیل دهیم.
به گزارش خبرنگار عطنا، نشست بررسی «حقوق هنرمندان و سازوکارهای نظام صنفی» با حضور اهالی هنر، سینما، تئاتر، موسیقی و ادبیات، نمایندگان تشکلهای صنفی فرهنگ و هنر و استادان دانشگاه به همت انجمن علمی-دانشجویی حقوق تکنولوژیهای نوین اطلاعات و ارتباطات و معاونت پژوهشی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی در سالن کنفرانس کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.
ایرج راد، رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر با اشاره به اهمیت امنیت شغلی هنرمندان گفت: از قبل از انقلاب در وزارت کار کد شغلی برای تمام رشتههای هنری وجود دارد اما عملا این کدها مطرح نشدند.
وی با اشاره به ساز و کارهای استخدامی کشور در قبل از انقلاب و جایگاه هنرمندان، افزود: بعدها تمام کسانی که به اصطلاح شاغل بودند، از طریق سازمان امور استخدام کشوری پستها ستارهدار شد و بازنشسته شدیم و کسانی که باقی مانده بودند جایگزینی نداشتند.
راد در ادامه با اشاره به درخواست همه پدیدآورندگان آثار هنری برای مشخص شدن تکلیف شغلی خود، تصریح کرد: گرچه در برنامه چهارم و برنامه پنجم توسعه این پیشبینی صورت گرفته بود ولی هرگز به نتیجه نرسید. در برنامه ششم توسعه نیز همین مسئله مطرح شد و وضعیت هر کدام از هنرها از هم تفکیک و تدوین شد و به این نتیجه رسیدند که مسئله امنیت شغلی مطرح شود اما در پایان اتفاق خاصی نیفتاد.
وی افزود: ما در همین خصوص اعتراضهایی داشتیم که مسئله امنیت شغلی هنرمندان در سال 97 به نتیجه برسد و جلساتی نیز در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با حضور تمام نمایندگان خانهها و انجمنهای صنفی مختلف هنری برگزار کردیم و آن چیزی که مطرح شد در این جلسات با عنوان «نظام صنفی جامع هنر» بود.
راد با اشاره به دوگانه بودن نظامهای صنفی و تقسیم آنها به خاص و عام، گفت: طبیعتاً در نظام صنفی خاص، مدیران و مسئولانی که انتخاب میشوند دولتی هستند و ما سعی داشتیم که از این مسئله دور باشیم به دلیل اینکه اهالی این جامعه مسائل و مشکلات خود را بهتر میشناسند پس مدیر دولتی به کار هنرمندان نمیآید.
وی با توضیح شرایط عام در نظام صنفی، تصریح کرد: نظام صنفی عام نیز بر اساس قانون کار و وزارت کار شکل میگیرد و این مسئله باعث میشود که به طور مثال هنرمندان موظف به 8 ساعت کار در روز و 42 ساعت در هفته شوند، در صورتی که هنرمند ساعت کار منظم ندارد.
راد با اشاره به بند «چ» ماده 92 برنامه ششم توسعه، ادامه داد: در این ماده امنیت شغلی هنرمندان، حقوق ایام بیکاری و نظام صنفی بیان شده است که در مورد حقوق ایام بیکاری هنرمندان به تعاریف جامعی رسیدیم که برای هنرمندان قابل قبول بود. اما در مورد نظام صنفی به این نتیجه رسیدیم که نمیتواند جوابگوی نیازهای ما باشد و به همین جهت باید به انجمن صنفی گرایش داشته باشیم و در حقیقت اتحادیهای که شامل انجمنهای صنفی مختلف میشود تشکیل دهیم.
رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر در پایان گفت: این فرایند زمانبر است و مدتها طول خواهد کشید به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کند و روند اداری خود را طی کند و به سرانجام مطلوبی برسد اما از طرف دیگر میتواند به عنوان مصوبه هیئت وزیران به نتیجه برسد و بعد از آن ادامه کار به مجلس شورای اسلامی سپرده شود و به تصویب نهایی برسد.